Praca w szczególnych warunkach – co to? Jakie zawody zalicza się do niej?

Praca w szczególnych warunkach – co to?

Pod pojęciem praca w szczególnych warunkach kryją się zawody, które wiążą się przede wszystkim z dużą odpowiedzialnością za własne bezpieczeństwo pracownika, innych osób oraz otoczenia. Zatrudnienie w takim miejscu wiąże się z dużym prawdopodobieństwem wystąpienia czynników ryzyka wpływających negatywnie na psychofizyczny stan zdrowia człowieka, co prowadzi do jego trwałego uszkodzenia.

Wraz z upływem czasu sprawność osoby zatrudnionej pogarsza się w wyniku starzenia. W następstwie pracownik nie może wykonywać swojego zawodu w należyty sposób, a tym samym zagraża bezpieczeństwu pracy. Szczególne warunki muszą dotyczyć środowiska pracy oraz wpływających na nie sił natury lub procesów technologicznych. W takiej sytuacji pracodawca ma obowiązek zapewnić osobom zatrudnionym dodatkowe środki bezpieczeństwa i ochrony zaliczające się do profilaktyki technicznej, organizacyjnej oraz medycznej. Należą do nich między innymi regularne badania pracowników.

Podsumowując: praca w warunkach szczególnych uniemożliwia wykonywanie obowiązków na danym stanowisku aż do osiągnięcia wieku emerytalnego. W takich sytuacjach pracownicy mają prawo do przejścia na emeryturę pomostową.

Praca w warunkach szkodliwych – co decyduje o szkodliwości warunków?

Czynniki ryzyka, które z dużym prawdopodobieństwem mogą trwale uszkodzić zdrowie pracownika, dzieli się na dwie kategorię, a w ich obrębie na konkretne środowisko pracy.

Do pierwszej grupy zalicza się warunki determinowane siłami natury. Wśród nich wymienia się osoby wykonujące obowiązki: pod ziemią, na wodzie, pod wodą oraz w powietrzu.

Natomiast w drugiej grupie znajdują się czynniki determinowane procesami technologicznymi. Pierwszy z nich to zatrudnienie w warunkach gorącego mikroklimatu, czyli w przypadku wartości wskaźnika obciążenia termicznego WBGT równym lub wyższym niż 28°C, przy tempie metabolizmu zatrudnionego powyżej 130 W/m2. Kolejny czynnik to warunki zimnego mikroklimatu, co oznacza pracę w pomieszczeniach, gdzie temperatura jest poniżej 0°C.

Wśród czynników determinowanych procesami technologicznymi wymienia się również bardzo ciężkie prace prowadzące do efektywnej wydatki energetycznej powyżej 8400 kJ u mężczyzn oraz 4600 kJ u kobiet. Są to limity obejmujące jedną zmianę roboczą. Do czynników ryzyka zalicza się również warunki podwyższonego ciśnienia atmosferycznego. Dodatkowo wśród nich znajdują się również ciężkie prace fizyczne wiążące się z bardzo dużym obciążeniem, które wynika z pracy w niezmiennej, wymuszonej pozycji ciała. Oznacza to znaczne pochylenie i/lub skręcenie pleców przez minimum 50% zmiany roboczej przy jednoczesnym efektywnym wydatku energetycznym powyżej 6300 kJ i wywieraniu siły powyżej 10 kG u mężczyzn, z kolei u kobiet parametry te wynoszą odpowiednio powyżej 4200 kJ oraz 5 kG.

Praca w szkodliwych warunkach – co mówi prawo

Najważniejsze informacje dotyczące pracy w szkodliwych warunkach można znaleźć przede wszystkim w aktach prawnych regulujących sprawy związane ze świadczeniami emerytalno-rentowymi. Są to: Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych (Dz. U. Nr 237 poz. 1656), Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. poz. 887 z późn. zm.), Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 z późn. zm.). W tych dokumentach znajdziemy definicje oraz informacje dotyczące kryteriów, jakie są stosowane podczas klasyfikacji zawodów jako pracy w szkodliwych warunkach. Wyżej wymienione akty prawne wskazują również zasady wyliczania i przyznawania rekompensaty oraz świadczeń emerytalno-rentowych.

Praca w szkodliwych warunkach – uprawnienia

Praca w szkodliwych warunkach gwarantuje obniżenie wieku emerytalnego. Standardowo emerytura pomostowa może być przyznana po ukończeniu co najmniej: 55 lat – kobiety i 65 lat – mężczyźni. Takie zasady obowiązują również w przypadku górników wykonujących swoje obowiązki pod ziemią. W przypadku zatrudnienia w powietrzu, stanowiska maszynisty pojazdów trakcyjnych oraz ratowników górskich próg wynosi: dla kobiet – 50 lat i mężczyzn – 55 lat. Osoby zatrudnione w morskich portach lub firmach działających na ich rzecz, hutnictwie, na wodzie, pod wodą, przy przetwórstwie i/lub usuwaniu materiałów zawierających azbest mają szansę na emeryturę już po osiągnięciu 55 roku życia bez względu na płeć. Dodatkowo w każdym z wyżej wymienionych przypadków należy pamiętać o spełnieniu warunku, jakim jest posiadanie co najmniej 15 lat stażu pracy i ukończenie wieku emerytalnego najpóźniej w ciągu 5 lat od zakończenia pracy.

Praca w warunkach szkodliwych uprawnia również do otrzymania rekompensaty. Jednak dotyczy to wyłącznie osób zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu. Aby uzyskać dodatek do emerytury, należy posiadać zaświadczenie z miejsca pracy lub świadectwo z uwzględnieniem informacji o szczególnych warunkach.

Praca w szczególnych warunkach – lista zawodów

Wykaz zawodów można znaleźć w załączniku nr 1 do ustawy o emeryturach pomostowych (Dz. U. Nr 237 poz. 1656). Zawiera on 40 pozycji, wśród których znajduje się między innymi: prace bezpośrednio przy przeróbce mechanicznej węgla oraz rud metali lub ich wzbogacaniu, prace pod ziemią bezpośrednio przy drążeniu tuneli w górotworze. Po szczegółową listę należy udać się do wyżej wspomnianego aktu prawnego. Jednak warto wspomnieć, że wykaz prac w szczególnych warunkach znajduje się również w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze. W tym przypadku podział prezentuje się następująco:

WYKAZ A

1. górnictwie
2. energetyce
3. hutnictwie i przemyśle metalowym
4. chemii
5. budownictwie i przemyśle materiałów budowlanych
6. leśnictwie
7. przemyśle drzewnym i papierniczym
8. przemyśle lekkim
9. gospodarce komunalnej
10. rolnictwie i przemyśle rolno-spożywczym
11. przemyśle poligraficznym
12. służbie zdrowia i opiece społecznej
13. zespołach formujących szkło
14. prace różne

WYKAZ B

1. na statkach żeglugi powietrznej
2. w portach morskich
3. prace gorące w hutach żelaza i stali oraz hutach metali niezależnych
4. prace różne